اخیراً در مطالعه‌ای قابلیت دسترسی به مواد زیستی (یا میزان مواد مغذی قابل جذب توسط روده) موجود در آب پرتقال تازه، پاستوریزه و منجمد بررسی شده است. در این پژوهش میزان جذب دو کاروتنوئید موجود در این آبمیوه مورد مطالعه قرار گرفت.
اغلب کاروتنوئیدها رنگدانه‌های زرد، نارنجی و قرمز هستند که توسط گیاهان تولید می‌شوند. این رنگدانه‌ها برای سلامتی مفید بوده و در بدن انسان به رتینول یا ویتامین A تبدیل می‌شوند. ویتامین A در بینایی نقش دارد. کاروتنوئیدهای مورد بررسی در مطالعه حاضر بی‌رنگ بودند. فیتوئن و فیتوفلوئن دو نمونه از این کاروتنوئیدها هستند، در گوجه‌فرنگی، هویج و برخی مرکبات مانند پرتقال وجود داشته و دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی هستند. مطالعات نشان داده‌اند که این دو ترکیب از سرطان پروستات و سرطان سینه و همچنین آترواسکلروز پیشگیری می‌کنند. همچنین در برابر آسیب ناشی از اشعه ماوراء بنفش نقش حفاظتی داشته و به حفظ سلامت پوست کمک می‌کنند.
در مطالعه حاضر ساختار سلولی آب پرتقال تازه و پاستوریزه و همچنین نوع منجمد آن که در دمای اتاق، ماکروویو و یخچال یخ‌زدایی شده بود بررسی شد.
نتایج نشان داد که پاستوریزه کردن بیشترین تاثیر را در تخریب کاروتنوئیدها دارد. سرما نیز سبب کاهش کاروتنوئیدها می‌شود. اما در مقابل، قابلیت جذب آن‌ها را افزایش می‌دهد. در نتیجه منافع بیشتری برای سلامتی دارد. از میان آبمیوه‌های منجمد، یخ‌زدایی در دمای اتاق یا ماکروویو تاثیر مثبت بیشتری در قابلیت جذب فیتوئن و فیتوفلوئن داشت.
آبمیوه تازه دارای بالاترین غلظت کاروتنوئید است. اما این امر بدین معنا نیست که می‌تواند بیشترین تاثیر را در افزایش میزان کاروتنوئیدها در خون و بافت داشته باشد. بلکه در این زمینه باید قابلیت جذب در روده در نظر گرفته شود. به گفته محققان باید در مطالعات آتی میزان این ترکیبات در خون پس از مصرف انواع آب پرتقال بررسی شود.
منبع:
PaulaMapelli-Brahm et al. Journal of Functional Foods 2018; Volume 46: Pages 38- 47.
