فعالیت بدنی با سلامت قلب و سلامت متابولیکی مرتبط است. حتی افزایش اندک فعالیت بدنی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و بیماری‌های متابولیکی را کاهش می‌دهد. مطالعات نشان داده فعالیت بدنی کم با افزایش خطر بیماری قلبی – عروقی و دیابت مرتبط است. اخیراً محققان دریافته‌اند حتی یک جلسه ورزش متوسط میزان ماده ترشح شده توسط بافت چربی قهوه‌ای را افزایش می‌دهد. چربی قهوه‌ای “چربی خوب” نامیده می‌شود. زیرا برخلاف چربی سفید که با بیماری قلبی و دیابت مرتبط است، کالری می‌سوزاند و مواد غذایی مصرفی را به انرژی تبدیل می‌کند.
ماده ترشح شده توسط بافت چربی قهوه‌ای ۱۳- diHOME,12 نامیده شده و نوعی لیپید است. علاوه بر ورزش، سرما نیز به ترشح آن کمک می‌کند. مطالعات گذشته نشان داده در افرادی که میزان ۱۳- diHOME,12 بالاتر است حساسیت به انسولین بیشتر بوده و نمایه توده بدنی (BMI) کمتر است.
با توجه به نتایج مطالعه مذکور، یک جلسه ورزش با شدت متوسط سبب افزایش ۱۳- diHOME,12 در مردان، زنان، جوانان و سالمندانی می‌شود که یا بی‌تحرک هستند و یا از نظر جسمی فعال می‌باشند. ارزیابی‌های بیشتر که بر روی موش انجام شد نشان داد که ورزش کوتاه مدت و طولانی مدت هر دو میزان ۱۳- diHOME,12 را افزایش می‌دهند. از سوی دیگر، برداشتن چربی قهوه‌ای از بدن موش سبب از بین رفتن این اثر گردید. این امر نشان می‌دهد که ۱۳- diHOME,12 توسط چربی قهوه‌ای تولید می‌شود.
۱۳- diHOME,12 در حیوانات آزمایشگاهی جذب و اکسیداسیون اسیدهای چرب را توسط عضلات اسکلتی افزایش می‌دهد. این یافته نشان می‌دهد برخلاف چربی سفید که بافت چربی را به اسیدهای چربی تجزیه می‌کند که وارد گردش خون می‌شوند، چربی قهوه‌ای با تولید ۱۳- diHOME,12 عضلات را تحریک می‌کند تا در طی ورزش اسیدهای چرب را جذب نموده و از آن‌ها برای تامین انرژی مورد نیاز خود استفاده نماید.
منبع:
Kristin I. Stanford et al. Cell Metabolism 2018.
