همه ما به خوبی می‌دانیم که چاقی و افزایش نمایه توده بدنی (BMI) خطر حمله قلبی را در مردان و زنان افزایش می‌دهد. اما BMI نحوه توزیع چربی را در قسمت‌های مختلف بدن مشخص نکرده و تفاوتی بین چربی احشایی و چربی زیرپوستی در نظر نمی‌گیرد. چربی احشایی در اطراف اندام‌های داخلی بدن مانند پانکراس (لوزالمعده)، کبد و روده تجمع یافته و با مقاومت به انسولین مرتبط است. جنسیت بر روی نوع چربی بدن اثر دارد. به طوریکه در مردان چربی احشایی و در زنان چربی زیرپوستی بیشتر است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد در زنان بزرگ‌تر بودن اندازه دور کمر برای پیش‌بینی خطر بروز حمله قلبی مناسب‌تر است. این نتایج با بررسی بیش از نیم میلیون نفر که در محدوده سنی ۴۰ تا ۶۹ سال قرار داشتند، به دست آمده است.
مطالعه فوق به مدت ۷ سال ادامه یافت. در این مدت ۵۷۱۰ مورد حمله قلبی رخ داد که ۲۸ درصد آن مربوط به زنان بود. بر اساس نتایج به دست آمده اگرچه چاقی عمومی (افزایش BMI) و چاقی مرکزی (در ناحیه شکم) در زنان و مردان با خطر حمله قلبی مرتبط است، اما بالاتر بودن اندازه دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن در زنان بیشتر از مردان خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهد.
به گفته محققان افزایش میزان چربی در ناحیه شکم (چاقی سیبی شکل) نسبت به تجمع چربی در ناحیه باسن (چاقی گلابی شکل) خطرناک‌تر است. مطالعات گذشته نیز نشان داده بودند چربی احشایی سلامت قلب و عروق را در زنان در مقایسه با مردان بیشتر در معرض خطر قرار می‌دهد.
نکته عملی: پیروی از رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی منظم با کاهش وزن و کاهش چربی تجمع یافته در ناحیه شکم خطر حمله قلبی را در زنان کاهش می‌دهد.
منبع:
Sanne A. E. Peters et al. Journal of the American Heart Association 2018.
